.gif?rand=5691)
Έντονες κριτικές για ταξίδι διαγωνισμού ύψους $442,000, μια εβδομάδα μετά την σωτήρια κρατική επιχορήγηση των 85 δις δολ.!
Ένα εκατομμύριο δολάρια το μήνα εισέπραττε Ορκωτός Λογιστής για να μην αναφέρει τις λαμογιές της AIG στο Λονδίνο με συνολικά «λαδώματα» σε διάστημα οκτώ χρόνων τα $280 εκατ. ευρώ!
Μία μέρα μετά την ανάκριση του προέδρου της Lehman Bros, Richard S. Fuld Jr. από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής των ΗΠΑ, όπου κλήθηκε να δικαιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο απέκτησε την τεράστια περιουσία του, τη θέση του ανακρινόμενου πήραν τη Τρίτη 8/10/08 τα δύο προηγούμενα ανώτατα Στελέχη της AIG τα οποία στην κυριολεξία «τσιγαρίστηκαν» από την ανάκριση. Συγκεκριμένα, οι Βουλευτές επέμεναν να πάρουν απαντήσεις για ποιο λόγο η AIG συνέχισε να ξοδεύει τεράστια ποσά σε ακριβά ταξίδια των συνεργατών της, μετά τη σωτήρια χορηγία των 85 δις της Αμερικανικής Κυβέρνησης!
Το πανάκριβο ταξίδι μιας ολόκληρης εβδομάδας για τους κορυφαίους συνεργάτες της θυγατρικής AIG General, στο ξενοδοχείο St Regis Resort, στο Monarch Beach της Καλιφόρνιας, μία εβδομάδα μετά την Κρατική Χορήγηση των 85 δις δολ. επικρίθηκε έντονα. Ο λογαριασμός των $442,000 που πληρώθηκε για το ταξίδι, κάλυπτε… $150,000 για γεύματα και $23,000 για υπηρεσίες… spa, σύμφωνα με τα παραστατικά που είχε στην κατοχή της η Επιτροπή Ελέγχου της υπόθεσης!
Επί πλέον οι δύο CEO, o Martin Sullivan και μετέπειτα ο Robert Willumstad, βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση, προκειμένου να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις που πήραν να Ασφαλίσουν πολύπλοκα Δομημένα Ομόλογα που στηρίζονταν σε πολύ υψηλού κινδύνου Στεγαστικά Δάνεια, ιδίως για τα οποία είχαν ήδη αρνητικές αξιολογήσεις.
Ο πρώην CEO της AIG, Martin Sullivan, γνωστός στους ποδοσφαιρόφιλους γιατί αγόρασε πριν λίγα χρόνια την Manchester United με 100 εκατ. δολ. επικρίθηκε έντονα από τους Βουλευτές της Επιτροπής Ελέγχου των Σκανδάλων του Αμερικανικού Κογκρέσου, γιατί τον περασμένο Δεκέμβριο, 2007, διαβεβαίωνε του Μετόχους της Εταιρείας ότι όλα «Έχουν Καλώς» με αποτέλεσμα να τους «κάψει» στην κυριολεξία, παρόλο που οι Ορκωτοί Ελεγκτές είχαν επισημάνει τους αυξανόμενους κινδύνους των επιλογών της εταιρείας, με ξεκάθαρες αναφορές.
Στο σημείο το οποίο πραγματικά ο Martin Sullivan ‘στριμώχτηκε’ υπερβολικά, μη έχοντας τίποτα να απαντήσει, ήταν όταν οι Βουλευτές τον ρώτησαν για ποιο λόγο, δεν έλαβε υπόψη της η Εταιρεία τις ζημίες της από τα «Δομημένα Ομόλογα» που επέλεξε να Ασφαλίσει, όταν υπολόγιζαν το πακέτο των αμοιβών ενός ανώτατου στελέχους!
Εν τω μεταξύ και ο πρώην CEO και ιδρυτής της μεγάλης AIG Maurice Greenberg, υπήρξε ιδιαίτερα επικριτικός των δύο μεταγενέστερων CEO, παρόλο που δεν εμφανίστηκε στην Επιτροπή επικαλούμενος λόγους υγείας. Υπενθυμίζουμε ότι ο Μ.Greenberg είναι 85 χρόνων.
Η AIG καταστράφηκε από τις δικές σας επιλογές να επενδύσετε σε υψηλού κινδύνου «Δομημένα Ομόλογα», δήλωσε η Δημοκρατική Βουλευτής Carolyn Maloney της Νέας Υόρκης. Κανένας από την Διοικητική Ομάδα δεν θα έπρεπε να εισπράξει μπόνους απόδοσης!
Ένας από τους μάρτυρες κατηγορίας, ο Κρατικός Ελεγκτής Lynn E. Turner, δήλωσε ότι η Διοίκηση της AIG φορτώνει το πρόβλημα στους Λογιστικούς Κανονισμούς οι οποίοι τους υποχρέωναν να ανακοινώνουν της Ζημίες τους στους Επενδυτές! Είπε:
«Οι δικαιολογίες, κύριοι, μοιάζουν, όταν έχεις πυρετό να τον φορτώνεις στο «θερμόμετρο»!
Η Διοίκηση της AIG προσπάθησε να αποκρύψει τις τεράστιες ζημιές που υπέστη η θυγατρική της στο Λονδίνο από την αγορά Παραγώγων τα οποία κατέρρευσαν στο ξεκίνημα της Κρίσης.
Η ελεγκτική εταιρεία PricewaterhouseCoupers, που ήλεγχε την AIG, όπως και ένας ανεξάρτητος Ορκωτός Λογιστής, παραπονέθηκαν ότι η μονάδα του Λονδίνου και ο επικεφαλής της, Joseph Cassano εισέπρατταν… ένα εκατομμύριο δολάρια το μήνα, ως αμοιβές Παροχής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών, από την AIG του Λονδίνου και ότι σε διάστημα οκτώ χρόνων εισέπραξε 280 εκατ. δολ.! Όταν ο Λογιστής Joseph St.Denis κατέθετε στην Επιτροπή της Βουλής, δήλωσε ότι του απαγόρευσαν να ελέγξει το Joseph Cassano, για να μην «μολυνθεί η διαδικασία»! Αναγκάστηκε τότε, διαμαρτυρόμενος να παραιτηθεί! Οι Βουλευτές της Επιτροπής δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν την οργή τους όταν έμαθαν το τι ακριβώς συνέβαινε στη μεγάλη αυτή Εταιρεία.
Σε ιδιαίτερες δηλώσεις ο Maurice Greenberg κατέθεσε ότι παρέδωσε την εταιρεία με 92,000 εργαζόμενους και με κερδοφόρα παρουσία σε 130 χώρες, με σκληρό έλεγχο. Ο Martin Sullivan, δήλωσε ότι εκείνος επέβαλε σκληρό έλεγχο και ότι τα πράγματα πριν ήταν πολύ χαλαρά!
Εμείς τι να πούμε;
Συγχαρητήρια γιά την πρωτοβουλία σας.
Μέσα από την ενημέρωση αλλά κυρίως μέσα απο την επικοινωνία μόνο θετικά μπορούν να συμβούν.
Θα μου επιτρέψετε στην πρώτη μου επαφή να θέσω 3 ερωτήματα.
α.Μήπως είναι η κατάλληλη ευκαιρία να δούμε τι συμβαίνει και στήν Ελληνική αγορά;
β.Μήπως οι CEO της αγοράς μας πρέπει να ενημερώσουν γιά τις φανερές και όχι μόνο αμοιβές τους τη στιγμή που τα αποτελέσματα του α εξαμήνου των ασφαλιστικών εταιριών είναι τραγικά;
γ.Μήπως τα GOLDEN BOYS χρειάζεται να λογοδοτήσουν σε μετόχους, πελάτες, συνεργάτες και διοικητικούς υπαλλήλους για τις αδικαιολόγητα υψηλές αμοιβές τους;
Αυτά που συμβαίνουν στην AIG συνιστούν πράγματι ένα λυπηρό φαινόμενο. Και αυτοί που εν τέλει ζημιώνονται περισσότερο από όλους είναι τα ίδια τα στελέχη της. Έχοντας εμπειρία από τέσσερεις διευθύνσεις του συγκεκριμένου ομίλου, Αθήνα, Βουκουρέστι, Λονδίνο, Σόφια, μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν έχω βρει σε καμία άλλη εταιρεία τόσο «δοσμένους» managers. «Δοσμένους» με την καλή έννοια και όχι σύμφωνα με τα καραγκιοζιλίκια των Ελληνικών «ζωικών» συνεδρίων. Ανθρώπους νέους, ωραίους, ικανούς, οι οποίοι υπερτερούσαν του ανταγωνισμού, έτοιμους να «πέσουν μέχρι τελικής πτώσεως» για τα “strict guidelines”, για το θετικό αποτέλεσμα, και τέλος για το κέρδος των μετόχων. Όσο και αν συγκρούστηκα με κάποιους από αυτούς, γιατί με εκνεύριζε η δασκαλεμένη αλαζονεία τους, δεν έπαψα να τους επιλέγω και να τους τονίζω ότι δουλεύω με τους ίδιους και όχι με την εταιρεία τους, δουλεύω με τα πρόσωπα και όχι με τις φίρμες. Άλλοι με σεβάστηκαν, άλλοι πάλι δεν κατάλαβαν…
Όταν ένας manager δίνει τουλάχιστον 8 ώρες από τη ζωή του κάθε μέρα, το τελευταίο πράγμα που περιμένει, είναι να καταλήξει ένα «πιόνι» στη σκακιέρα ενός αχόρταγου και αλαζόνα «βασιλιά». Κατά την ταπεινή μου άποψη οι «βασιλείς» στην προκειμένη περίπτωση θα στηθούν απέναντι από το εκτελεστικό αποσπάσιμα προς γνώση και συμμόρφωση των επόμενων και όλων των υπολοίπων managers (και μετόχων…) που έχουν μάθει να το παίζουν «μάγκες» με τα λεφτά των άλλων…
Πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος όμιλος διαθέτει, σε παγκόσμιο επίπεδο, τους κατάλληλους ανθρώπους οι οποίοι θα αξιοποιήσουν αυτή την εμπειρία θετικά, θα αντιδράσουν και θα εξασφαλίσουν την επιβίωσή του στους γενικούς κλάδους. Ο κλάδος ζωής ουδέποτε ήταν το δυνατό του χαρτί και η φημολογούμενη πώληση των θυγατρικών δεν θα έχει συνέπειες.